سخته ها ادم دلش پر باشه..ولی کسی نداشته باشی باهاش دردودل کنی...چ دنیایی ساختیم برا خودمونا..زندونیه این دنیا هستیم..هر وقت پشت فرمون میشینم یا تهران میام یا هر مسافرتی وقتی از کوه وجنگل رد میشم طبیعتو نگاه میکنم میگم خدا اینهمه زیبایی افریده...ولی کسی نمیتونه با خیال اسوده وفارغ از هر دغدغه ای ب طبیعت نگاه کنه و لذت ببره..یکی غم کارشو داره یکی غمه مادرشو..یکی غمه پدرو..یکی بی پولی ..یکی از عشق شکست خورده..یکی وهزاران هزار یکی.باید سر گذری بی اعتنا رد شیم...عمر ما هم همون جادس با طبیعت زیبا ک باید بی اعتنا طی کنیم وبریم ..خدایا شکرت ب همه داده ها ونداده هات ...